Odpuszczają Ci się
Jezus mówi do człowieka, którego przynoszą na noszach – odpuszczają ci się twoje grzechy.
Widzi w nim nie tylko chorobę ciała jak inni, widzi jego poranioną duszę i wpierw jej przychodzi ze swoją łaską.
Reakcją obecnych jest oburzenie (jak On tak mógł, On jest tylko człowiekiem, czyni jak Bóg).
Jezus ukazuje im swoją boskość przez swoje słowa i pyta ich, co jest łatwiej powiedzieć?
I dodaje na sam koniec do chorego: Wstań, weź swoje łoże i idź do domu.
Wstań i idź.
Nie powinniśmy przyjmować biernej postawy stojącej, ale postawę kroczenia do Pana, tego który jest dobry i miłosierny.
Bóg jest dobry (God Is Good), to piękne hasło, ale Bóg jest nieskończenie dobry.